چقدر سخته تو چشمای کسی که تمام عشقتو دزدیده و بجاش

یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داده زل بزنی و بجای اینکه

لبریز از کینه و نفرت بشی حس کنی هنوز دوسش داری

چقدر سخته دلت باز به دیواری تکیه بده که یکبار زیر آوار دروغش

همه وجودت له شده،

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دنیای اشک گناهاتو خیس کنه

اما مجبوربشی بخندی تا نفهمه هنوز

دوسش داری ی ی ی ی ی

چقدر سخته منتظر کسی باشی که هرگز فکر آمدن نیست...

مهمان عزیزی باشی که فانوس خانه اش روشن نیست...

چقدر سخت است آدم را از آرزوهایش دور کنند و اورا به مسیر ناخواسته ای مجبور کنند..

چقدر سخت است دست نوشته هایت را نخوانده خاک کنند و اسمت را از خاطره ها پاک..